Astorga

Leon - Astorga, ma. 15-09-2014 Een frisse morgen en licht bewolkt. Vlot gepakt en naar spaanse gewoonte ontbeten bij Eria, een koffietentje in de stad. We fietsen een rondje door de oude stad en vertrekken langs het San Marcoklooster met zijn fraaie gevel, nu een parador. Na de brug over de rio Bernesga volgt een lange avenida door de uitlopers en een industriegebied van Leon. Dan zijn we weer in de velden, in de stilte en de wind. Een verademing na het rumoer van de stad. We fietsen snel door een glooiend landschap van omgeploegde akkers en woest grasland bezaaid met plukjes struiken en bomen. InVillar de Mazarife zien we de wandelaars en volgen hun pad, dus kms. grindweg. We fietsen door een vlak, breed dal met een kanaal en uitgebreid bevloeiingssysteem. Na dagen weer koeien in de wei; wel van een proefboerderij. Tegen de middag zijn we in Hospital de Orbigo, het dorp met de langste middeleeuwse brug van de camino. Ze is gerestaureerd in stijl: met middeleeuwse keitjes. Wij gaan er te voet overheen. Een bocadillo in een bar en een praatje met een iers stel dat elk jaar een week de camino loopt. Door een dal met verschillende beken fietsen we verder: een groen dal met aardappelen, bieten, mais en hop. Als een dun zonnetje doorbreekt lichten de okergele heuvels met de donkergroene bossen op. We maken een omtrekkende beweging terwijl de lopers er overheen gaan. Zo bereiken we Astorga, een stad boven op de heuvel, nog geaccentueerd door een stadsmuur. We nemen onze intrek in de albergue in een voormalig klooster, goed uitgerust en het gonst er van de bedrijvigheid. De deense hospitalero doet het inschrijven zo grondig dat zijn spaanse collega zowat een zenuwinzinking krijgt maar opgewekt blijft rondrennen om elke pelgrim een bed te bezorgen. We delen de kamer met vier italiaanse pelgrims. Voor ons een geschikte plek om een was te draaien. Daarna de stad in. De kathedraal heeft verschillende bouwstijlen aan de buitenkant, zo ook van binnen. Mooie details als het koorgestoelte, maar ook een allegaartje aan altaren. Toch vindt Jan een stil hoekje voor gebed. Het bisschoppelijk paleis van de hand van Gaudi is op maandag alleen aan de buitenkant te bewonderen. We wandelen over de stadsmuur tot er een bui valt. We eten samen met Harry en Walter, twee nederlandse fietsers die we vluchtig in Burgos ontmoetten en wisselen ervaringen van onze fietstocht uit. Vroeg naar bed want het leven in de albergue begint vroeg.