Andernos les Bains

Cayrehours - Andernos-les-Bains, di. 2-09-2014 Opnieuw, wifi heeft me een poets gebakken en dit verhaal laten verzwinden... (3 x grrr). Tijdens het ontbijt nog een gezellige babbel met de gastvrouw -we slapen donativo -, en met de stuurtas aangevuld met peertjes, fietsen we 4 km. terug naar onze route. Een zonnige dag: 'zon en blauwe lucht, ruisende dennen en eik, eindeloos trappen'. Dit is leven als god in Frankrijk. Na 23 km. passeren we 'les phares de Hourtin', een oude en een nieuwe vuurtoren en modern weerstation boven op een beboste heuvel. Een grote camping kondigt een badplaatsje aan. Kampeerders lezen een boek, verscholen in de schaduw. De oceaan rolt aan in hoge, schuimende golven waarop surfers zich staande proberen te houden. De reddingsbrigade houdt een oogje in het zeil. Wij fietsen verder. Het gladde asfalt verandert in een fietspad van betonplaten die vaak nog flink verweerd zijn. Bij tegenliggers moet een van beiden afstappen. Zo bereiken we de hectiek van Lacanau-Ocean, een levendige badplaats. De vloed staat tot het boulevard, opgeleukt met een reuzenrad. Met uitzicht op de Atlantische drinken we een warme chocolademelk. Dan foerageren en terug in de kalmte van de beboste duinen picknicken we aan de kant van ons fietspad dat zich onvermoeibaar verder slingert tot Cap Ferret. Wij slaan af naar het bassin van Arcachon, belanden na 110 km. rustig fietsen op een drukke weg en slaan de verkeerde kant op. Als we erachter komen staat er een tentje waar een vrouw verrukkelijke smoothies maakt. We troosten ons met eentje en rijden terug. Al snel fietsen we door het groen en tussen de vakantiehuisjes. Er zijn vast veel gewone huizen tussen maar sinds we de Gironde zijn overgestoken zijn alle nieuwe huizen gelijkvloers of hooguit met een halve verdieping erop. Zo liggen ze verscholen in het groen. Hooguit oudere villa's hebben een verdieping. In Andernos leggen we aan bij B & B 'la maison du chene', een oudere villa. Na een telefoontje komt de eigenaar opdraven en krijgen we een prima kamer. Andernos-les-Bains is een langgerekt dorp langs het Bassin. Op school sprak men van het meer van Arcachon. Nu is het een drooggevallen vlakte waar bootjes schuingezakt in de modder liggen in de stralende avondzon. Naast wat statige villa's uit de 19de eeuw is het enige oude het eeuwenoude kerkje van st. Eloy en de fundamenten van een gallo-romeinse villa. Wij verwennen onszelf met een dineetje bij 'la p'tite assiette; vieren dat we elkaar dertig jaar geleden ontmoetten.