Puente la Reina

Roncesvalles - Puente la Reina, zo. 7-09-2014. Het nachtelijk onweer en de regenbui gaan over in een frisse, stralende morgen. Na een smakelijk ontbijt in La Posada en gedag aan de bekenden, gaat het zachtjes bergafwaarts naar Burguete, het volgende dorpje. De weg gaat op en neer tussen de beboste hellingen en weiden van de Navarrese Pyreneeen. Als we een dorp passeren zien we overal plukjes lopende pelgrims. Ik herinner me de mooie paden die ik 3 jaar geleden liep maar geniet nu van de weg. In het dorp Erro besluiten we om niet over Pamplona te gaan maar de rivier, de rio Erro te volgen. Een verrassende tocht! We volgen deze kabbelende bergbeek door een groen dal dat zich versmalt tot een rotskloof waar het water doorheen bruist. Dan wordt het dal weer breder met weiland, bos tot het uitwaaiert in een breder landbouwgebied met her en der een dorpje op de helling. Het landschap verandert van groen naar de aarde tinten van omgeploegde akkers, vergeelde weiden of donkerbruin verdorde zonnebloemen. Intussen brandt de zon en als we na 40 km. het eerste dorp inrijden snakken we naar een bar. Die is gesloten. Een oude vrouw nodigt ons uit bij haar thuis voor iets fris. Haar appartementje is een griebes. Ze zet ons aperges, ham, brood, yoghurt en sap voor. Dankbaar voor zoveel gastvrijheid halen we onze fietsen op uit haar schuurtje. Het 12de eeuwse kerkje van Eunate is gesloten. Een man maakt een praatje en vertelt trots hoe uniek dit kerkje is. Nog een paar km. en we zijn in Puente la Reina/Brug van de Koningin. We installeren ons in albergue Jakue en bezoeken het historisch stadje. El Crucifijo is een sobere romaanse kerk met twee beuken, een met een altaar en een met een crucifix. Verbonden door een poort met het klooster tegen over vormt het de ingang van de oude stad. Een schaduwrijke hoofdstraat verbindt deze poort met de stadspoort bij de stenen, 900 jaar oude boogbrug; gebouwd in opdracht van de koningin om de pelgrims droog over de rio Arga te brengen. Dan is er nog de Jacobskerk met een romaans portaal. Binnen trekken de muurhoge bladgouden altaren - liefst vijf - alle aandacht. Het beeld van st. Jacob is de moeite waard. Terug in de albergue praten we met vier vriendinnen uit de buurt van Berlijn; ze lopen de camino in etappes. Het pelgrimsmenu is vandaag een buffet, tot in de puntjes verzorgd; heel lekker! Daarna zijn we bedrijp.