Larceveau

St. Paul-les-Dax - Larceveau, vrij. 5-09-2014 Martine en Jeanmie zijn al vroeg in bedrijf en als de dag oplicht zwaaien we de stappers uit. We sluiten de gite af en doen de sleutel bij de pastoor in de bus. Jan wil voor de Pyreneeen bij de fietsenmaker langs. Er is er een om de hoek. Hij kijkt de fietsen na en vernieuwt Jan's remblokjes. Ik spaar de mijne door ze zo weinig mogelijk te gebruiken in de bergaf. Met een bidon, blitze handschoentjes en gesmeerde fietsen gaan we de deur uit. Tegen tienen fietsen we Dax uit onder een zonnetje. Het landschap verandert: weer heuvels en de dennenbossen maken plaats voor loofbossen en weiden. Geen rechte weg meer maar kronkelende landwegen die tot Peyrehorade slingeren. Op het kerkplein drinken we een koffie, slaan brood en toespijs in bij de Carrefour. Door het brede dal van de Gave d'Oloron fietsen we naar Sorde-l'Abbaye, een dorpje ontstaan rond een grote bendictijnerabdij die men volop restaureert.De 12de eeuwse abdijkerk is sober op het barokke altaar dat achter een rij koorstoelen staat als een vreemde eend in de bijt. We picknicken op een stenen bankje bij het gebeeldhouwde portaal. In het dal groeien kiwi's aan donkergroene struiken die geleid worden. In Caresse splitst de weg naar de Somport of de Ibanetapas. Wij kiezen de laatste. Een flinke klim naar Labastide-Villefranche hoog op de helling met een massieve toren die overbleef van een burcht. In Viellenave ligt een 13de eeuws kerkje st. Jacques. We willen erheen maar de fraaie, oude boogbrug die onze gids vermeld is half ingestort. Het eenvoudige, mooie kerkje ruikt muf. Er is een rond glasraam met Jacobus boven het altaar. Een paar mensen uit de buurt doen plots het verhaal: half juli is de Bidouze plots buiten haar oevers getreden zodat de kerk twee meter onder water en modder kwam te staan. Het is nog duidelijk te zien aan de stenen en er wordt een reeks foto's getoond om het gebeuren te illustreren. Het volgende dorp is typisch baskisch en aan de hellingen te merken zijn we echt in de Pyreneeen beland. De zon is verdwenen achter sluierbewolking maar het blijft warm. In st. Palais drinken we thee met citroen en gember, lekker verfrissend. De laatste loodjes zijn heftig vooral als er onverwacht nog een venijnig klimmetje komt. We hebben Arantzeta, een B & B op het oog maar die blijkt vol. De gastvrouw belt even rond en regelt een kamer in hotel Espelet. Daar krijgen we meteen de kamersleutel. Aan tafel ontmoeten we Jan, een Vlaming met fietservaring van half Europa en nu aan de wandel, in etappes,  naar Compostela. We babbelen uitgebreid tot de waard ons ongeveer naar bed kijkt