Châteaudun - Château-Renault, woe. 26-08-2014

Een dagje rust heeft ons deugd gedaan. Na het ontbijt nemen we hartelijk afscheid van de mevrouw die de gîte beheert. De gîte is een aanrader! Het is een heldere maar grijze dag. Met een kort maar krachtig klimmetje verlaten we de stad en steken drie bruggen over de Loir over. Dat komt door haar vele vertakkingen die het smalle dal beheersen. Het is een lieflijke rivier met veel drijvende planten. Een rivier is basic en voor de fietser is een dal ideaal om te fietsen. We passeren Montigny-le-Gannelon, een dorpje met enkele woningen maar overheerst door een groot chateau. Er zijn nog een paar holwoningen uit het stenen tijdperk. We genieten van het weelderig groen en de vakantiewoningen tot de vertakkingen van de Loir een brede rivier vormen en het dal uitdijt tot een brede vallei met alweer weidse landerijen. Plots zien we een wandelaar met karretje en als blikvanger de schelp. Jan spreekt hem aan en de man loopt niet naar Compostella; heeft hij reeds gedaan. Hij komt uit Lille en wandelt zijn derde pelgrimstocht, nu naar Rocamadour. Hij zegt dat dit zijn laatste wordt. Ik vraag me af in hoeverre hij besmet is met het camino virus.
Tegen de middag bereiken we Vendôme. Aanvankelijk ziet het eruit als een flink boerendorp maar schijn bedriegt. Ook haar historie gaat terug tot het Gallo-Romeinse Vindocinum. We steken een oude brug over, belanden in een voetgangersgebied - lees winkelzone - maar bereiken de Jacobskerk met een paar oude ingangsdeuren die echter hermetisch gesloten zijn. De 11de eeuwse Triniteitskerk, horend bij de abdij heeft veel steunberen die versierd zijn met stenen kantwerk. Binnen treft men hetzelfde kantwerk maar dan in het hout, zoals de preekstoel. Naast de kerk nog de losse saint Martin toren, een mooie, romaanse klokkentoren, restant van een 15de eeuwse kerk. Er staan twee bepakte fietsen; duidelijk Hollandse. Het is een echtpaar dat de kastelen van de Loire fietst.
Op het centrale plein leggen we aan bij een Turks tentje waar we lekker eten. We verlaten Vendôme via de Madeleine kerk. In de glasramen zijn eindelijk de vrouwelijke heiligen eens goed vertegenwoordigd! We verlaten het stroomgebied van de Loir, klimmen het dal uit en het gebied waaiert weer open met landbouwgronden en meer hellingen. Plots rijden we ons klem tegen een spoorwegbrug waar we niet overheen kunnen. We hebben de recente aanvulling op ons boekje wel mee maar niet gelezen, dus maken we rechtsomkeer. Gelukkig een klein ommetje. De eerste velden met zonnebloemen. Ze laten hun hoofdjes hangen; alles behalve zonnig.
We klimmen en dalen met de plooien van het landschap mee tot Château-Renault. De toeristen info is dicht maar we kunnen ons melden op de camping. Een gîte d'etappe wordt weer ons deel. Een ruim gebouw aan een watermolen.  We hebben het rijk alleen. Het is minder comfortabel dan gisteren maar wat we nodig hebben is er: sanitair, een keukentje en 10 bedden. Dus geen nood als Jan door een bed zakt. Na een rondje supermarkt eten we smakelijk en lonken de bedjes alweer.